Η εποχή του Leonardo Da Vinci

"Το νερό που αγγίζεις σ' ένα ποτάμι είναι το τελευταία απ' αυτό που έχει περάσει και το πρώτο απ' αυτό που ακολουθεί. Το ίδιο συμβαίνει και με το παρόν.
Η ζωή διαρκεί πολύ, αρκεί να την ζήσεις καλά"

  Η Ιταλία του 15ου αιώνα ήταν ένα ταραχώδες μέρος, ένα μωσαϊκό πυκνοκατοικημένων πριγκιπάτων, βασιλείων και πόλεων-κρατών σε αέναη σύγκρουση μεταξύ τους. Οι ισχυρές οικογένειες που κινούσαν τα νήματα προσλάμβαναν ένα πυρήνα εκπαιδευμένων και δημιουργικών μυαλών για να ενισχύσουν τα κάστρα τους και να αναπτύξουν όπλα με τα οποία θα εφοδίαζαν τους μισθοφορικούς τους στρατούς.

  Ως κορυφαίος διανοητής της αναγέννησης, ο Leonardo Da Vinci (1452-1519) μπήκε γρήγορα στους κόλπους αυτής της ελίτ, που κατέκτησε τους Φλωρεντίνους τόσο για την επιδεξιότητα του στην στρατιωτική μηχανική όσο και για την καλλιτεχνική του επιτηδειότητα. Μεγάλος καλλιτέχνης μέχρι την ηλικία των 20, ο da Vinci γρήγορα τράβηξε την προσοχή του Φλωρεντίνου κυβερνήτη Lorenzo de Medici, ο οποίος το 1482 διόρισε τον Leonardo στην θέση του πρέσβη δίπλα στον Ludovico Sforza, δούκα του Μιλάνου. Εκεί, ο Da Vinci εκδήλωσε για πρώτη φορά την αγάπη του για την επιστημονική μελέτη και παρατήρηση και στράφηκε αποφασιστικά προς τις ανάλογες σπουδές. O Da Vinci πέρασε τις επόμενες τέσσερις δεκαετίες αλλάζοντας προστάτες ανάμεσα στο Μιλάνο, την Βενετία, την Φλωρεντία, τη Ρώμη και τελικά την Γαλλία, ζωγραφίζοντας, κάνοντας γλυπτά και σχεδιάζοντας πολεμικές μηχανές, πιθανώς κατά παραγγελία του εκάστοτε πάτρονά του. Έτσι, λοιπόν, ξεκινάει η λαμπρή του σταδιοδρομία ως επιστήμονας και ως ο σημαντικότερος, ίσως, εφευρέτης της ιστορίας.